Mesleki eğitim şart dedik; gençler eğitim tercihlerini doğru yapmalı dedik; genel liselere değil teknik liselere ihtiyaç var dedik; işsizler ordusuna eleman yetiştirmeyelim dedik; lise mezunu teknisyen olarak işyeri açma belgesine sahip olsun hatta yurtdışı iş başvurularında yardımcı olan “Europass” sertifikasını da alabilsin dedik; mesleğimiz mekanik saatçilik, satış sonrası tamir servisine eleman bulmakta zorlanıyoruz, üstelik mikro mekanik birçok sanayi kolunun ihtiyacıdır diye düşündük. Bunun için yıllardır çabaladık ve adeta havanda su dövdük!
Müjdeler olsun okulumuz açılıyor!
Okulumuz, Bursa Osmangazi ilçesinde 150 yıllık Tarihi Bursa Tophane Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi bünyesinde Millî Eğitim Bakanlığı tarafından tahsis edilen müstakil bir yapıda. Üstelik bu seneki eğitim yılımızda “Mikromekanik ve Saat Teknolojileri Bölümü” faaliyete geçiyor. İlahi bir tesadüf, tahsis edilen binanın yıllar önce Rolex’in kurucusu Hans Wilsdorf Vakfı tarafından hibe olarak yaptırılmış olması.
Kader, kısmet diye bir şey varsa herhalde bu olmalı diyorum.
Bina hazırlanıyor; ya müfredat? Diye soranlarınızı duyar gibi oluyorum. Müfredatı hazırlayabilmek için TÜSAD Saatçiler Derneğimizden bir heyet İsviçre’nin ünlü saatçilik okulu Ecole d’Horlogerie Cenevre’yi ziyaret etti ve aynı müfredatın uygulanması konusunda anlaşıldı. Okulumuz 4 senelik bir teknik meslek lisesi niteliğindedir. LGS (Lise Giriş Sınavları) neticesinde öğrenci kabul edilmektedir.
5/9/2019 tarihinde TÜSAD Saatçiler Derneğimizin okul konseyinde olmam nedeniyle binamızın tadilat işlemlerini incelemek için Bursa’ya gittim. Yaptığım en keyifli seyahatlerden biriydi. Aşağıdaki fotoğraflar Türkiye Saatçilik camiasının yıllardır, benimse yaklaşık 25 yıllık hayalimdir! Eksiklerimiz mevcuttur; ancak yardımsever insanlarımız her zamanki gibi var olacaktır.
Amerikalı Eğitimci “Lon Watters” in bir deyişiyle bitirmek istiyorum: “Okul yarını içine alan bir dört duvardır”. Duvarlar tamamlanmak üzere, iş yarınlarımızı garanti altına almaya kaldı…
1809 defa okundu
7,153 total views, 1 views today
Çok çok tebrik ederim. Sanırım bir hayalin gerçekleştiğinin görülmesinden daha fazla mutluluk verecek bir şey olamaz. Belki yarınlarda bu okul mezunu gençlerin hayali olacak saatler bileklerimizde olacak. Ah keşke…
Hayırlı uğurlu olsun Ömer Bey, bu okuldan yetişen gençlere ne mutlu! Mikromekanik bir deryadır, başka bir dünyadır.
Yıl 1978 bir gazete ilanı ile yapılan duyuruda sınavla öğrenci alınarak saatçilik konusunda
egitilecegi ve yurt dışında eğitime gönderileceği yaziyordu. Ankara 4.akşam sanat eğitim merkezinde bir sınav yapıldı. İsviçreli iki uzman nezaretinde yapılan yazılı ve uygulamalı sınav ile seçilen öğrencilerden bir sınıf oluşturuldu. Uygulama atölyesi olarak ağaç ve metal işleri meslek lisesi kullanıldı. 2.yilin sonunda Ankara Balgat endüstri meslek lisesine geçildi.okulda alt bahçede iki katlı bir yapı vardı. Tabela asıldı. Bölüm adı olarak mikrotekoloji yazıyordu.3 yılda 3 üncü okula geçmiştik. Atölye içerisinde henüz birçok işletmede olmayan elektro erezyon tezgahi,onlarca otomatik tertibatı olmayan sözde saatçi tornasi ,freze, vargel, mercekleri olmayan bir profil projektör, kam tornasi ve her birinden 175 adet olmak üzere kumpas,mikrometre,pens, cımbız ,gaz taşlari, saatçi eğeleri vs. Ders öğretmenleri guruplar halinde isvicreye eğitime gönderilmiş . Anlatılanlara göre guruplar farklı yörelere ve alanlara gitmiş. Yaklaşık 2 yil kalmışlar. Birgün okulda kalabalık bir öğretmen gurubu gördük. Bakanlik eğitime gidenlerden ders notları hazırlamalarıni istemiş. Bu notlar daha sonra Teknik eğitimin matbasinda basılarak okula gönderilmiş. Öğretmenlere ne oldu? 3-4 kişi haricinde kimse kalmadı.Bakanlıkta projeyi takip eden öğretmenlerimizde sonunda pes ederek başka okullara gittiler. Yil 1980 üniversite sınavını kazanarak teknik lise 3.siniftan fark dersleri sınavına girerek ayrıldım. 1990-91 öğretim yılında bakanlık projeyi sonlandırmıştı ama bölümde inşaat çalışmaları başladı ve yıllarca sürdü. Labaratuvar isimleri yıllar önce hazırlanan projede belirtilmişti. Proje saatçilik üzerine hazırlanmıştı. Vakumla toz ve talaş emme sistemleri, iklimlendirme sistemleri, ölçme labaratuvarı ve en önemlisi mikrochip labaratuvari. Sonuçta ne oldu sadece duvar,fayans,cam çerçeve ve yıllarca kullanılmayacak iklimlendirme santrali . Proje bitmiş ama inşaat devam etmişti. Mikroteknoloji daha sonra mikroteknik oldu ve 2005 yılına kadar teknik lise olarak binada eğitime devam etti. Ayni yıl yerini mekatronik projesine devretti. Son ögrencilerde mezun olduktan sonra kapatıldı.
Böylece bir gazete ilanı ile başlayan hayale yolculuk sona erdi. Gökten 3 elma düştü ama nereye bilmiyorum. Tüm mezunlara ve emegi
geçen herkese sevgi ve selamlar.
Yeni açılan bölüm hayırlı olsun.
Bu tür projeler yeni doğan çocuktur, çok özveri ister. lütfen egitici , yönetici ve öğrenci seçimine dikkat .Bir kez de hayaller gerçek olsun.
Saygılarımla.